Ik zit op een bankje bij de nevengeul te genieten in de zon. Er passeren fietsers en sommigen groeten me. Dan groet ik terug. De laatste keer was ik niet zeker of mijn groet werd gehoord en bedacht me dat het misschien beter was om mijn hand op te steken.
Nog geen minuut later kwam er een stel voorbij. De man groette door z’n hand op te steken!
Ik was zo verbaasd dat ik antwoordde met een verbale groet met tegelijkertijd weer dat gevoel van misschien niet gehoord zijn. Iets te snel om te verwerken en in te passen!

Reacties mogelijk gemaakt door CComment