Al die maatregelen en initiatieven hielpen uiteindelijk niet. Zwerfafval bleef een groot probleem. Het was te makkelijk om straffeloos blikjes, flesjes en ander verpakkingsmateriaal gewoon van je af te flikkeren als de inhoud geconsumeerd was.
Door enkele radicale veranderingen in de wijze waarop overheden grip op het doen en laten van hun onderdanen wist te verkrijgen (waarop ik hier nu niet in zal gaan) konden burgers opeens wel hun eigen troep weer mee naar huis nemen.
We moesten wel door een - gelukkig relatief vrij korte - overgangsperiode van veel grotere troep langs wegen en straten en in parken. Rottende lijken van (vooral, maar zeker niet alleen) pubers die zich onbespied waanden, maar toch werden gesnapt door surveillance-drones en standrechtelijk werden geëxecuteerd. Heel handig om de Wet Zwerfafval uit het nieuwe rechtssysteem via AI in deze drones te integreren, zodat er geen bloed kleefde aan mensenhanden en ook de factor emotie in het proces was uitgeschakeld. En dan heb ik het nog niet eens over de tijdswinst. Zo’n drone kon in een paar mili-seconden alle opties overwegen tot een conclusie komen....
Om als voorbeeld te dienen, bleven de lijken van de overtreders een paar weken liggen. Als de stank ondraaglijk werd, en de overlast van de aaseters te groot, werden de gespecialiseerde reinigingsdrones ingezet om de plek er weer uit te laten zien alsof er nooit iets was gebeurd.
Ik weet niet meer precies hoe lang die periode duurde. Lang genoeg om iedereen ervan te doordringen dat het echt gebeurde, maar kort genoeg om geen duizenden slachtoffers te eisen.
Sindsdien zijn alle straten en parken schoon en is het weer een genot om natuurliefhebber te zijn. Ik hoef me nooit meer aan zwerfafval te ergeren.
Reacties mogelijk gemaakt door CComment